1. Zbadaj indywidualne właściwości stylu poetyckiego Tetmajera i Wyspiańskiego. Zwróć uwagę na środki literackie, zwłaszcza składniowe i stylistyczne. Sformułuj wnioski. 2. Ustal, co wiersz Tetmajera mówi o artystach, a wiersz Wyspiańskiego – o teatrze. 4. Zinterpretuj słowa Tetmajera: „my, do jesiennych tak podobni liści” (wers 10.) oraz „W piersiach naszych płoną / ognie przez Boga samego włożone” (wersy 19.–20.). Co te fragmenty mówią o artyście i sztuce? 5. Wyjaśnij puentę wiersza Evviva l’arte!. Zestaw ją z sensem sądów Tetmajera o artystach. 7. Wśród twierdzeń Tetmajera i Wyspiańskiego, dotyczących artystów, wskaż najbardziej, Twoim zdaniem, charakterystyczne dla modernizmu. Uzasadnij swój wybór. Pytanie 10. Jak Wyspiański i Tetmajer postrzegają funkcję sztuki? Pytanie 11. Czy zgadzasz się z Tetmajerem, że artyści mają prawo patrzeć „na tłum z głową podniesioną” (wers 21.)? Odpowiedź uzasadnij. Pytanie 12. Czy twórczość powinna służyć celom ważnym dla społeczności? Uzasadnij swoje zdanie. Pytanie 3. Które poglądy wyrażone w obu tekstach są zgodne z przekonaniami całego pokolenia Młodej Polski? Odwołaj się do informacji z lekcji 1. oraz do poznanych dotychczas utworów. Pytanie 6. Co może być, według Ciebie, tematem sztuki w rozumieniu Tetmajera? Odpowiedź uzasadnij. Pytanie 8. Jak rozumiesz słynne zdanie Wyspiańskiego: „Teatr mój widzę ogromny” (wers 5.)? Pytanie 9. Jak sądzisz, co jest treścią przedstawienia granego przez artystów wyobrażonego teatru?