1 Określ, kim jest narrator w opowiadaniu Grochów Andrzeja Stasiuka.   2 Wypisz z tekstu trzy przykłady rzeczowników konkretnych i trzy przykłady rzeczowników abstrakcyjnych, które ukazują stosunek człowieka do otaczającej go przestrzeni. Zadanie wykonaj w zeszycie.  Zastanów się, w jaki sposób kategorie rzeczowników wpływają na kreację przestrzeni w opowiadaniu.   3 W jaki sposób w podanym fragmencie została wykreowana przestrzeń? Zacytuj wyrazy i sformułowania (zwroty, wyrażenia, frazy) służące kreacji świata.   4 Przestrzeń w utworze Andrzeja Stasiuka łączy w sobie cechy centrum i peryferii. Wyjaśnij, na czym polega ta dwoistość. Zwróć uwagę na te fragmenty opowiadania, w których wskazane zostały konkretne miejsca, oraz te fragmenty, w których dokonuje się uniwersalizacja świata otaczającego człowieka.   5 Przeczytaj podaną definicję słownikową.  Czy ukazany w opowiadaniu Grochów obraz Warszawy można uznać za literacki wizerunek małej ojczyzny? Uzasadnij swoją odpowiedź.  6 Wypisz z tekstu po dwa przykłady środków językowych charakterystycznych dla podanych w tabeli stylów funkcjonalnych. Zadanie wykonaj w zeszycie.  Wyjaśnij, jakie znaczenie dla sposobu kreowania świata przedstawionego w utworze ma zróżnicowanie stylistyczne wypowiedzi narratora.  Zwróć uwagę na występujące w tekście metafory oraz wyrazy i sformułowania kolokwialne.   7 Przeczytaj zamieszczony poniżej fragment powieści Zbrodnia i kara Fiodora Dostojewskiego.  a) Określ dwa podobieństwa i różnice w sposobie kreowania przestrzeni w opowiadaniu Andrzeja Stasiuka i powieści Fiodora Dostojewskiego.  b) Uzasadnij, że Andrzej Stasiuk nawiązuje w swoim opowiadaniu do pozytywistycznych technik ukazywania przestrzeni, obecnych m.in. w Zbrodni i karze Fiodora Dostojewskiego. W uzasadnieniu wykorzystaj przykłady z obu utworów literackich.  Przypomnij sobie cechy realizmu krytycznego. Zastanów się, czy są obecne w opowiadaniu Andrzeja Stasiuka.