Podpunkt a) Zmiana fazy stałej w parę nosi nazwę sublimacji, a zmiana odwrotna – resublimacji (zestalania pary). Podaj po jednym przykładzie każdej z tych zmian. Podpunkt b) Zmiana fazy stałej w parę nosi nazwę sublimacji, a zmiana odwrotna – resublimacji (zestalania pary). Wyjaśnij, które składniki energii wewnętrznej substancji wzrastają podczas sublimacji. Podpunkt c) Zmiana fazy stałej w parę nosi nazwę sublimacji, a zmiana odwrotna – resublimacji (zestalania pary). Jakie są znaki (praca siły zewnętrznej) podczas sublimacji, a jakie – podczas resublimacji? Zadanie 1. Miarą szybkości parowania jest masa pary tworzącej się w jednej sekundzie nad jednostkową powierzchnią parującej cieczy. Doświadczenie wskazuje, że szybkość parowania każdej cieczy rośnie ze wzrostem jej temperatury, a maleje ze wzrostem ciśnienia panującego nad cieczą. Ta szybkość zależy także od ilości pary zawartej w powietrzu nad powierzchnią cieczy. Jak można w prosty sposób wytłumaczyć te fakty na podstawie teorii kinetyczno-molekularnej? Zadanie 2. Woda ma stosunkowo duże ciepło parowania, np. w 20°C wynosi ono , a w 100°C jest równe . Jaki jest sens fizyczny tych wielkości? Spróbuj wyjaśnić zjawisko zmniejszania się ciepła parowania cieczy wraz ze wzrostem temperatury. Zadanie 3. Oblicz całkowitą ilość ciepła, którą trzeba dostarczyć kawałkowi lodu o masie 0,5 kg i temperaturze początkowej -10°C, a następnie wodzie powstałej z lodu, aby otrzymać 0,5 kg pary wodnej o temperaturze 100°C. Przyjmij, że ciepło właściwe lodu wynosi , a wody . Ciepło topnienia lodu i ciepło parowania wody odczytaj z tabel. Który z tych procesów wymaga dostarczenia największej ilości ciepła? Jaki to procent całkowitej ilości energii? Zadanie 5. Opisz procesy przedstawione na rysunku 39.4. Zadanie 6. Rozstrzygnij, jak zmienia się entropia substancji podczas topnienia, a także podczas parowania. Podaj uzasadnienie.